Erbo-au-cantaire(-à-fueio-de-Tanarido)
Descurainia tanacetifolia
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Vélar à feuilles de tanaisie.
Descripcioun :Es uno grando erbo que flouris l'estiéu en mountagno dins li relarg umide e sus sòu séusous. Fai un pau pensa à la tanarido emé si gràndi fueio divisado e si flour jauno, pamens èi de la famiho dóu rais-fort (Brassicaceae) e pas aquelo de la margarido.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Descurainia
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 à 7 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1200 à 2600 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Limas de ribiero
- Prado umido
- Esboudèu
- Prado à rousèu
Estànci : Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Descurainia tanacetifolia (L.) Prantl, 1892
(= Sisymbrium tanacetifolium L., 1753 = Hugueninia tanacetifolia (L.) Rchb., 1832 )
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788